Keton to określenie zbiorcze dla grupy związków chemicznych produkowanych przez nasz organizm podczas spalania tłuszczów w sytuacji niskiego poziomu glukozy. Gdy ciało nie ma łatwego dostępu do węglowodanów, sięga po tłuszcz jako główne źródło energii, a produktem tego procesu stają się ciała ketonowe. Ich obecność wpływa na funkcjonowanie całego organizmu, a zrozumienie ich roli pozwala lepiej pojąć mechanizmy działania popularnych diet niskowęglowodanowych oraz zjawisk metabolicznych takich jak ketoza.

Co to są ketony?

Ketony, inaczej ciała ketonowe, to organiczne związki chemiczne powstające w czasie rozkładu tłuszczów. Kiedy poziom glukozy spada, organizm przestawia się na alternatywne źródło energii. Główne ciała ketonowe to aceton, acetoacetan (kwas acetylooctowy) oraz beta-hydroksymaślan. Aceton jest najbardziej lotny i wydalany głównie przez płuca, co objawia się charakterystycznym zapachem oddechu. Acetoacetan i beta-hydroksymaślan pełnią funkcję głównych paliw energetycznych, obsługując szczególnie intensywnie pracujące narządy jak mózg i mięśnie.

W krwiobiegu dominującym ciałem ketonowym jest beta-hydroksymaślan, stanowiący około 75% wszystkich obecnych ketonów. Ketony są syntetyzowane przez wątrobę, która przy niskiej dostępności glukozy rozpoczyna ich wzmożoną produkcję.

Jak powstają ketony? Proces ketogenezy

Podstawowy mechanizm powstawania ketonów to ketogeneza. W warunkach ograniczonej podaży węglowodanów obniża się stężenie insuliny, co powoduje uruchomienie rezerw tłuszczowych organizmu. Kwas tłuszczowy rozkładany jest w wątrobie do acetylokoenzymu A, a ten dalej przekształcany jest właśnie w ketony: aceton, acetoacetan oraz beta-hydroksymaślan.

Proces ketogenezy uruchamia się podczas długich przerw między posiłkami, restrykcyjnych diet lub intensywnego wysiłku fizycznego. Ketony przedostają się do krwiobiegu, transportowane są do różnych tkanek i narządów, gdzie beta-hydroksymaślan oraz acetoacetan ulegają dalszym przemianom w mitochondriach na energię potrzebną do funkcjonowania komórek. Aceton z uwagi na swoją lotność wydychany jest przez płuca.

Rola ketonów w organizmie

Ketony pełnią rolę alternatywnego źródła energii, szczególnie w sytuacjach, gdy glukoza przestaje być dostępna. W stanie tzw. ketozy organizm przechodzi w tryb, gdzie preferencyjnie spalane są tłuszcze, a produkcja ciał ketonowych wyraźnie wzrasta. Mózg, który normalnie korzysta głównie z glukozy, przechodzi częściowo na zasilanie ketonami, co chroni tkankę mięśniową przed intensywnym rozpadem białka w trakcie głodu czy dłuższej restrykcji żywieniowej.

Ketony w znaczący sposób wpływają na gospodarkę energetyczną. Pozwalają organizmowi utrzymać aktywność nawet przy niskiej podaży cukrów. Ten metaboliczny tryb pracy wykorzystywany jest w różnego rodzaju dietach, przede wszystkim diecie ketogenicznej, która polega na radykalnym ograniczeniu węglowodanów (najczęściej poniżej 50g dziennie) przy jednoczesnym zwiększeniu spożycia tłuszczów. Skutkuje to intensyfikacją spalania tkanki tłuszczowej, co sprzyja redukcji masy ciała.

Obecność ketonów we krwi można stwierdzić także dzięki analizie moczu lub powietrza wydychanego (wskutek obecności acetonu).

Ketoza i jej znaczenie

Ketoza to stan metaboliczny, w którym we krwi obserwuje się zwiększony poziom ciał ketonowych, będący konsekwencją niskiej ilości przyswajanych węglowodanów i zużycia tłuszczu jako głównego źródła energii. Podczas ketozy organizm osiąga wysoką efektywność w spalaniu własnej tkanki tłuszczowej.

Ketoza jest świadomie wykorzystywana, gdy celem jest redukcja masy ciała, poprawa samopoczucia metabolicznego lub uzyskanie stabilnego poziomu energii. Dieta ketogeniczna stała się dzięki temu bardzo popularnym narzędziem w nowoczesnych trendach żywieniowych. Dodatkowo ketony cieszą się zainteresowaniem naukowców w kontekście wsparcia terapii niektórych chorób układu nerwowego. Badania skupiają się na możliwym zastosowaniu ketonów m.in. w leczeniu padaczki czy choroby Alzheimera.

Stan ketozy powinien być jednak monitorowany, żeby nie dopuścić do nadmiaru ketonów, prowadzącego do niebezpiecznego stanu, jakim jest kwasica ketonowa.

Kwasica ketonowa – zagrożenie związane z nadmiarem ketonów

Zwykle produkcja ketonów jest procesem kontrolowanym. Jednak u osób z zaburzeniami gospodarki insulinowej, głównie w przebiegu cukrzycy typu 1, może dojść do gwałtownego wzrostu stężenia ketonów we krwi. Prowadzi to do kwasicy ketonowej, w której pH krwi spada poniżej 7,35 (norma to 7,35–7,45). Stan ten jest bardzo groźny i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Zbyt wysoki poziom ketonów znacząco zakwasza organizm, mogąc prowadzić do zaburzeń świadomości a nawet zagrożenia życia.

Regularne monitorowanie poziomu ketonów we krwi, moczu lub w wydychanym powietrzu jest kluczowe wszędzie tam, gdzie dieta lub choroba mogą prowadzić do nagromadzenia tych związków. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby z cukrzycą typu 1 oraz osoby przechodzące na dietę ketogeniczną.

Znaczenie ketonów i aktualne trendy

Popularność diety ketogenicznej rośnie jako metoda nie tylko odchudzania, lecz także poprawy parametrów metabolicznych i witalności. Ketoza pozwala na efektywną redukcję tkanki tłuszczowej i kontrolę apetytu, co bywa wykorzystywane w planach żywieniowych oraz wsparciu sylwetkowym. Aktualne kierunki rozwoju medycyny i dietetyki intensywnie badają wpływ ketonów na terapię zaburzeń neurologicznych oraz potencjał ich zastosowania we wspieraniu funkcjonowania mózgu i układu nerwowego.

Wyniki badań wskazują na szerokie możliwości wykorzystania ciał ketonowych poza dietą i metabolizmem wyłącznie tłuszczów. Znajdują się one w centrum zainteresowania zarówno naukowców jak i osób dbających o zdrowie. Odpowiednie zrozumienie ich działania umożliwia świadome korzystanie ze strategii dietetycznych opartych na ketozie oraz efektywną kontrolę energetyczną organizmu.